ωμοβάρβαρος

-ον, Μ

υπερβολικά βάρβαρος («τὸν ἀπάνθρωπον καὶ ὠμοβάρβαρον», Γεωργ

Αλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠμός + βάρβαρος].